Ishte si një episod i thrillerit spiun “The Bureau”. Një oficer francez i inteligjencës i njohur vetëm si “Henri M” shkon në një detyrë në Pekin, ku bie në dashuri me përkthyesin e ambasadorit dhe fillon të dërgojë informacione të dobishme të klasifikuara si konfidenciale për armikun. Jo shumë kohë më pas, ai u fajësua, u kthye në Francë dhe u dënua me tetë vjet burg në vitin 2020 për dhënie informacioni një shteti të huaj. Por ky nuk është një rast i izoluar, të gjitha agjencitë e inteligjencës kineze përdorin një strategji të ngjashme për të tërhequr anëtarë të shërbimeve konkurruese në rrjetën e merimangës dhe për të marrë informacion prej tyre.
Në kurth u kap edhe kolegu i tij Pierre-Mar H, i cili punoi në Kinë deri në vitin 2017. Ai mori 12 vjet burg.
Dënimet drastike janë pjesë e vendosmërisë së Francës për të zbuluar krimet përmes gjyqeve të gjera, por gjithashtu konfirmojnë dyshimet evropiane se shërbimet e spiunazhit dhe kundërzbulimit të Kinës përbëjnë një kërcënim në rritje, madje edhe më të madh se ai që vjen nga Rusia.
“Inteligjenca kineze nuk është më pak e rrezikshme. Për më tepër, operacionet e tyre spiunazhi tani janë edhe më të mira se ato ruse”, konfirmoi një ish-zyrtar i lartë i CIA-s amerikane.
Kina është e njohur gjerësisht për sulme të avancuara kibernetike, si sulmi ndaj Microsoft në vitin 2021, kur 30,000 organizata në mbarë botën u komprometuan dhe sulmi u vërtetua se u krye nga një grup i mbështetur nga Pekini zyrtar. Kina, natyrisht, i hodhi poshtë këto akuza.
Përparon gjithnjë e më shumë edhe metoda e mbledhjes së të dhënave përmes veprimit të drejtpërdrejtë të njeriut në terren (HUMINT), e cila në Perëndim u interpretua si një sinjal alarmi.
“Rusët kanë bërë spiunazh që para Bashkimit Sovjetik, ata e duan atë”, thotë ish-kreu i agjencisë britanike të inteligjencës MI6, Alex Younger, duke aluduar në faktin se kinezët kanë aftësi më të dobëta softuerike kur bëhet fjalë për inteligjencën artificiale, por i janë afruar rrezikshëm mënyrës ruse të të bërit të gjërave.
Shefi i MI5 Ken McCallum thotë se Partia Komuniste Kineze po investon shumë në zhvillimin e spiunazhit.
“Ne nuk po bërtasim ‘ujku, ujku’ këtu, ky është një kërcënim serioz për sigurinë,” përfundon McCallum.
Një tjetër oficer i inteligjencës thotë se spiunazhi kinez nuk është i ngjashëm me atë rus dhe është shumë e vështirë të dallosh se kush është dhe kush nuk është agjent. Për shembull, spiunët rusë janë të përqendruar kryesisht në zyrtarë të rangut të lartë dhe kanë zhvilluar aftësi të shumta inteligjence, si p.sh. thyerja e informacionit të koduar për të gjetur informacione specifike. Megjithatë, kinezët po e zhvillojnë sistemin e tyre të spiunazhit shumë më gjerësisht, dhe gjithashtu janë të angazhuar në ndikim politik, lobim ose vendosje reklamash komerciale që ndryshojnë opinionin publik ose mbledhin informacion teknologjik. Varianti kinez përfshin një “qasje të gjithë shoqërisë”.
“Rusët ndonjëherë mund të jenë të ngathët dhe arrogantë dhe oficerët e inteligjencës kineze shmangin çdo mundësi skandali sepse duan të ruajnë reputacionin e “marrëdhënieve të mira dypalëshe”, thotë oficeri amerikan i inteligjencës dhe shton se kjo është një paradigmë krejtësisht e re në operacionet e inteligjencës ndërkombëtare.
Taktika të tilla ndonjëherë mund të dështojnë, kështu që është e mundur që të ketë shumë agjentë të njëjtë të inteligjencës që ndjekin të njëjtin objektiv, por ato janë ende shumë efektive dhe BE-ja vlerëson se këto operacione i kushtojnë BE-së 50 miliardë dollarë në vit.
“Efikasiteti është shumë i rëndësishëm për inteligjencën kineze,” thotë Nigel Inkster, gjithashtu një ish-drejtor i MI6 dhe strateg i marrëdhënieve ndërkombëtare.
Evropa deri më tani ka dëbuar më shumë se 600 diplomatë dhe oficerë të inteligjencës ruse që nga fillimi i pushtimit të Ukrainës. Megjithatë, një situatë e ngjashme me Pekinin mund të jetë dukshëm më e kërkuar, sepse do të jetë shumë e vështirë të përcaktohet identiteti i të gjithë oficerëve të shumtë të inteligjencës./Jutarnji list