Paolo Palumbo: Rusia po përforcon fushatat e dezinformimit përmes inteligjencës artificiale

Dezinformimi ka qenë gjithmonë pjesë e strategjive shtetërore të Rusisë dhe tani po përforcohet nga mjetet që ofron Inteligjenca Artificiale (AI), thotë Paolo Palumbo, ekspert i sigurisë kibernetike që vepron në Finlandë.

Sipas tij, Rusia po përdor teknologjitë e reja për të mbështetur luftën në Ukrainë, duke sulmuar verbalisht dhe përmes manipulimeve digjitale çdo vend apo figurë publike që shpreh mbështetje për Kievin.

Në një intervistë për The Geopost, Palumbo flet edhe për sulmet kibernetike dhe sfidat me të cilat përballet sot gazetaria.

Intervista e plotë:

Në përgjithësi, kur shohim situatën në Evropë, shohim se organizatat dhe vendet evropiane duhet të mbrohen kundër tre llojeve kryesore të sulmuesve dhe aktorëve të kërcënimit. Nga njëra anë, kemi grupet tradicionale të krimit kibernetik që kryejnë fushata informacioni dhe sulme kibernetike për fitim financiar.

Lloji i dytë i aktorëve të kërcënimit që shohim janë hakvistët, të cilët priren të avancojnë axhendat politike përmes mjeteve dixhitale. Dhe së fundi, hasim aktivitete të shteteve-kombe që janë më të lidhura me tema më të gjera gjeopolitike dhe me axhendat që mund të kenë këta aktorë.

Sigurisht, në shumë situata, nuk ka një vijë shumë të qartë ndërmjet këtyre aktorëve dhe operacioneve të tyre. Ndonjëherë ato mjegullohen. Për shembull, ne e dimë se Rusia shfrytëzon një rrjet shumë të gjerë entitetesh përfaqësuese për të kryer disa operacione, duke bashkuar kështu operacionet e shtetit-komb me llojin e operacioneve hakviste dhe pseudo-hakviste.

Për sa i përket krimit kibernetik tradicional, shohim se kërcënimi më i madh mbetet ransomware (shantazhi dixhital). Kjo është gjerësisht një nga mënyrat më fitimprurëse që aktorët e kërcënimit kanë për të siguruar përfitime financiare, sepse është e lehtë për t’u ekzekutuar. Mund të shfrytëzojë një zinxhir të gjerë të fshehtë furnizimi që u ofron sulmuesve komponentë të gatshëm që ata mund t’i përballojnë. Diçka e ngjashme me Softuerin si Shërbim (SaaS) dhe Platformën si Shërbim (PaaS) që shohim në biznesin normal të TIK-ut.

Rusia është në përgjithësi jashtëzakonisht kompetente në kryerjen e fushatave të dezinformimit. Kjo ka qenë pjesë e strategjive të tyre, dhe jo vetëm e Rusisë. Kjo është diçka që shumë shtete-kombe e zbatojnë kur ka nevojë. Rusia tani përdor dezinformimin për të shënjestruar dhe për të mbështetur përpjekjet e luftës që po zhvillojnë në Ukrainë. Dhe ata përdorin dezinformimin si një metodë më pak të kushtueshme për të shënjestruar ata që mbështesin kundërshtarin e Rusisë. Ata që mbështesin Ukrainën bëhen gjithashtu shënjestra të pashmangshme. Dhe dezinformimi është një nga ato mjete që ata përdorin për të shënjestruar.

Mund të shohim se tema e inteligjencës artificiale po ndërlidhet me fushën e dezinformimit, sepse qartësisht aktorët shtetërorë rusë nuk janë të pavetëdijshëm për përparimin e teknologjisë. Dhe kështu ata përdorin teknologjinë siç munden për të avancuar axhendën e tyre. Kohët e fundit pati një rast të veçantë ku ata krijuan përmbajtje të rreme duke përdorur AI për të shënjestruar Friedrich Merz, menjëherë pasi ai kishte shprehur mbështetje për Ukrainën.

Pra, aktorët rusë në përgjithësi janë oportunistë. Ata përdorin teknikat që mund të mbledhin, por nuk janë domosdoshmërisht të përqendruar vetëm tek inteligjenca artificiale. AI është një nga mjetet e shumta që ata kanë në dispozicion. Dhe kjo reflekton natyrën e këtyre aktorëve të kërcënimit: ata nuk janë aty për të eksploruar teknologjitë. Ata janë aty për të arritur një objektiv të caktuar, dhe më pas do të përdorin teknologjinë që përputhet më mirë me objektivin që duan të arrijnë.

Mendoj se jetojmë në një moment ku shumë nga ekuilibrat, marrëdhëniet dhe mënyrat e zhvillimit të bashkëpunimit ndërkombëtar po sfidohen. Kjo nuk është domosdoshmërisht diçka që ka ndodhur tani, por aktualisht po shohim një lloj përshpejtimi të papritur të gërryerjes së këtyre mekanizmave të bashkëpunimit ndërkombëtar.

Kemi parë që disa nga aleatët tanë në Perëndim kanë ndryshuar qasjen e tyre; ata po fokusohen më shumë drejt avancimit të përfitimit të tyre personal, dhe kjo reflektohet në, për shembull, përdorimin e tarifave si një mekanizëm negocimi për të arritur atë që duan, edhe politikisht. Ngjashëm, siguria është diçka që përdoret si një mjet për një qëllim, për të avancuar çështje të caktuara.

Në shumë mënyra, mendoj se duhet të shqyrtojmë faktin se bota rreth nesh ka ndryshuar, këta ekuilibra kanë ndryshuar, ajo që mendonim se ishte status quo-ja nuk është domosdoshmërisht diçka që do të vazhdojë. Dhe ne gjithashtu duhet të gjejmë se si ne si kombe evropiane të angazhohemi me këto kontekste të ndryshme në të cilat po operojmë.

Unë respektoj shumë punën që po bëjnë institucionet tona në Bashkimin Evropian, sepse ato me të vërtetë po përpiqen të gjejnë qasjen e duhur për secilin prej këtyre ndryshimeve që po paraqiten, si p.sh. si të reagojmë ndaj Rusisë që tregon forcën dhe teston mbrojtjet e Evropës dhe të NATO-s në zgjerim. Si të reagojmë ndaj Shteteve të Bashkuara që vendosin tarifa. Kjo kërkon përmbajtje të jashtëzakonshme dhe mendim strategjik se cila është gjëja më e mirë për të bërë për Evropën dhe për shtetet e ndryshme anëtare individuale.

/The Geopost