Me mandatin e pestë të Putinit, Kina dhe Rusia do të kenë sundimtarë të përjetshëm | Opinion

Vladimir Putin njoftoi të premten se do të kandidojë për president në zgjedhjet e marsit 2024. Nëse ai fiton – dhe kjo është pothuajse e sigurt – lideri 71-vjeçar rus do të fillojë mandatin e tij të pestë në detyrë në maj. Kjo tashmë ka ndodhur në Kinë. Xi Jinping theu udhëzimet e Partisë Komuniste vitin e kaluar kur filloi mandatin e tij të tretë pesëvjeçar si sekretar i përgjithshëm dhe kryetar i Komisionit Qendror Ushtarak në Kongresin e 20-të Kombëtar. Ai gjithashtu fitoi një mandat të tretë pesë-vjeçar si president në Kongresin vjetor Kombëtar Popullor në mars të këtij viti. Presidenti Joe Biden e ka quajtur vazhdimisht – dhe me të drejtë – Xi “diktator”.

Si Rusia ashtu edhe Kina tani drejtohen nga njerëz të fortë, një përsëritje katastrofike e epokës Stalin-Mao. Pas Luftës së Ftohtë, kishte raste kur të dy vendet flirtuan me politika më të hapura, por sistemet e tyre politike janë të përqendruara në thelb te dominimi, lufta dhe dhuna. Tani të dyja vendet po rrëshqasin në diktaturë në të njëjtën kohë.

Pse duhet të shqetësohen amerikanët për Vladimir Putin dhe Xi Jinping që kërkojnë kontroll të plotë? Sepse nuk mund të ketë rezultate të mira për botën nëse ata shtrëngojnë kontrollin e tyre.

Historia jep arsye të mëdha për shqetësim. Para Luftës së Dytë Botërore, Hitleri në Gjermani dhe Musolini në Itali e bënë veten diktatorë. Japonia gjithashtu ndoqi këtë model në një farë mase, megjithëse kryeministri Hideki Tojo nuk mbajti kurrë pushtetin e plotë diktatorial. Në Bashkimin Sovjetik, Stalini mori pushtetin në 1922 dhe konsolidoi sundimin e tij, duke e shndërruar “diktaturën e proletariatit” në një diktaturë të një figure të vetme brutale.

Këta katër burra ishin përgjegjës për fillimin e luftës më shkatërruese në histori. BRSS iu bashkua Gjermanisë me nënshkrimin e Paktit Molotov-Ribbentrop në gusht 1939. Një vit më pas, Gjermania, Italia dhe Japonia nënshkruan Paktin Trepalësh. Lindi “Boshti”.

A do të forcojnë diktatorët Putin dhe Xi marrëdhëniet e tyre? Më 4 shkurt 2022, ndërsa Putin ishte në Pekin për ceremoninë e hapjes së Lojërave Olimpike Dimërore, ata lëshuan një deklaratë të përbashkët prej 5300 fjalësh duke deklaruar partneritetin e tyre “të pakufishëm”. Njëzet ditë më vonë, forcat ruse pushtuan Ukrainën. Kina me sa duket kishte dhënë dritën jeshile për pushtimin.

Që atëherë, Kina ka mbështetur përpjekjet e luftës. Pekini financon Rusinë me blerje të mëdha lëndësh të para, ofron shërbime financiare për bankat dhe institucionet ruse që i nënshtrohen sanksioneve, i vë diplomatët në shërbim të Moskës dhe shton dezinformimin e luftës së Kremlinit.

Për më tepër, Kina ka kaluar “vijën e kuqe” të administratës Biden duke ofruar ndihmë vdekjeprurëse. Në fillim të luftës, Kina i kaloi Rusisë të dhënat e vendndodhjes nga dronët e prodhuar në Kinë që operonin në Ukrainë, në mënyrë që të mund të eliminonte operatorët e dronëve.

Pekini gjithashtu i ka shitur Rusisë drone dhe ka dorëzuar mallra të nevojshme urgjentisht si municione. Në nëntor të vitit të kaluar, uebfaqja ukrainase Defense Express raportoi se një aeroplan mallrash An-124 transporton mallra ushtarake nga Zhengzhou i Kinës në Rusi pothuajse çdo ditë.

Xi Jinping e bëri të qartë më 22 mars se si e sheh partneritetin me Rusinë. “Po vjen një ndryshim që nuk ka ndodhur në 100 vjet,” tha diktatori kinez teksa i dha lamtumirën presidentit rus në Moskë në fund të takimit të 40-të personal. “Dhe ne do ta çojmë përpara këtë ndryshim së bashku.”

Falë këtyre diktatorëve, rebelimi po përhapet. Kina dhe Rusia po mbështesin kryengritjet e Afrikës së Veriut që kanë filluar të duken si luftëra, dhe Kina i dha Iranit teokratik mjetet dhe armët që bënë të mundur sulmin e 7 tetorit ndaj Izraelit. Që atëherë, Pekini ka ofruar mbështetje diplomatike dhe propagandistike për Teheranin dhe përfaqësuesit e tij terroristë.

Dhe kjo na kthen te Putini. Udhëheqësi rus, në pushtet që nga dita e fundit e vitit 1999, ka thënë se lufta në Ukrainë e ka detyruar atë të kandidojë përsëri. “Nuk dua ta fsheh faktin që kam pasur mendime të ndryshme në periudha të ndryshme, por tani është koha për të marrë një vendim”, tha ai në televizion teksa shpalli kandidaturën e tij për një mandat tjetër. “E kuptoj që nuk ka rrugë tjetër”.

Shtetet e Bashkuara madje mund të ndihmojnë në zgjedhjen e tij. Amerika tani është e lodhur nga lufta dhe shumë po bëjnë thirrje për t’i dhënë fund mbështetjes për Ukrainën. Nëse SHBA do të hiqte dorë nga Kievi, rruga e Putinit për të aneksuar pjesën tjetër të ish-shtetit sovjetik do të ishte e hapur.

Aktualisht, sondazhet e opinionit në Rusi tregojnë popullaritetin e Putinit në mbi 70 për qind, megjithëse sigurisht këto sondazhe nuk janë të pavarura nga Kremlini. Një fitore në Ukrainë – apo edhe shfaqja e një fitoreje – sigurisht që do t’i jepte një shtysë reale popullaritetit të tij dhe do të siguronte sukses në zgjedhjet e marsit.

Një fitore në mars do të inkurajonte gjithashtu Putinin për të sulmuar më tej sistemin ndërkombëtar. Pas shpërbërjes së Gjeorgjisë në 2008 dhe aneksimit të Krimesë në 2014, ai nuk u ndal. Suksesi në luftën aktuale sigurisht që do ta inkurajojë atë të veprojë kundër anëtarëve të NATO-s, të cilët ai beson se tani duhet t’i përkasin Rusisë. Qëllimi i tij përfundimtar është të rivendosë Perandorinë Ruse në masën e saj më të madhe.

Shumë në Perëndim thonë se Putini nuk do të guxonte të sulmonte një vend të NATO-s, por dështimi i Perëndimit për të mbrojtur Ukrainën, një vend që supozohet se mbrohet nga garancitë e Memorandumit të Budapestit të vitit 1994, mund ta bindë Putinin se ai nuk duhet të shqetësohet për aleancën transatlantike ose anëtarin më të rëndësishëm të saj, Shtetet e Bashkuara të Amerikës./Newsweek/