Lufta në Ukrainë: Rusia terrorizon vendin dhe torturon njerëzit që të detyrojë Ukrainën të dorëzohet

Korriku në Ukrainë ishte vërtet i nxehtë, edhe pse vija e frontit praktikisht kishte ngrirë. Fitorja e fundit e madhe e forcave pushtuese ruse ishte kapja e Lysychanskut më 3 korrik. Trupat ukrainase u detyruan të largoheshin nga qyteti i fundit i madh në rajonin e Luhanskut, i cili kishte mbetur nën kontrollin e Kievit.

“Ne patjetër do të kthehemi. Ukraina mbron jetën e ushtarëve të saj, popullit tonë,” tha presidenti i Ukrainës Volodymyr Zelensky.

Ministria ruse e Mbrojtjes, siç e quajnë zyrtarisht ukrainasit, Ministria e Vrasjeve, dukej triumfale. Ata ia shitën këtë “fitore” popullit të tyre si çlirimin e banorëve të varfër të Donbasit nga regjimi i Kievit. Me sa duket, ata nuk e kuptojnë se njerëzit mund të zgjedhin udhëheqësit e tyre në mënyrë demokratike. Dhe se nuk ka asnjë “regjim” në Kiev. Kur rusët mburren me fitore, ata nuk përmendin se ato qytete nuk ekzistojnë më. Pothuajse 90% e popullsisë është larguar dhe e gjithë infrastruktura kritike me banesa është rrafshuar.

Dhe pas Lysychanskut, vija e frontit u stabilizua. Të dyja palët arritën të merrnin vetëm fshatra të vegjël. Rusisë iu desh të lehtësonte përkohësisht ofensivën e saj në Ukrainë, ndërsa ushtria ruse u përpoq të mblidhte forcat e saj.

Megjithatë, pika më e rëndësishme e korrikut ishte sistemi amerikan i raketave të artilerisë me lëvizshmëri të lartë (HIMARS). Në fillim të korrikut, katër (disa thonë tetë) sisteme me precizion të lartë ishin në duart e ushtrisë ukrainase. Ka qenë një përmirësim i madh i teknologjisë së lartë. HIMARS është shumë i lëvizshëm, duke e lejuar atë të dislokohet, të godasë objektiva specifike dhe më pas të largohet nga zona pa vonesë, edhe para se armiku të mund të përcaktojë vendndodhjen e saktë të lëshimit të raketës. Gama e sistemeve të ofruara nga Uashingtoni është rreth 80 km. Deri më tani, SHBA refuzon të furnizojë Ukrainën me sisteme me rreze më të gjatë.

Edhe këto sisteme rrezesh kanë bërë kërdi në pozicionet ruse shumë prapa vijës së frontit, duke shkatërruar poste komanduese dhe depo municionesh, municione me vlerë dhjetëra milionëshe.

Në këtë drejtim, rusët u çmendën dhe organizuan terror në të gjithë Ukrainën, duke gjuajtur raketa kundër civilëve.

Ushtria ruse kreu një sulm me raketa me “Uragan” në dy ndërtesa banimi në një qytet të vogël lindor të Ukrainës, Chasiv Yar, më 9 korrik. Ky sulm i tmerrshëm vrau 48 civilë, duke përfshirë një fëmijë. Pala ruse me siguri gënjeu për këtë, duke thënë se ata kishin vrarë “mbi 300 nacionalistë”.

Një tjetër mizori skandaloze ndodhi në Vinnytsia më 14 korrik. Ky qytet i madh ndodhet shumë larg vijës së frontit. Shumë ukrainas nga zonat e luftës ikën atje për të gjetur një vend të sigurt. Rusët hodhën pesë raketa “Kalibr” me precizion të lartë dhe shumë të shtrenjta nga një nëndetëse në Detin e Zi. Kjo raketë është mjaft e vlefshme për Rusinë, që do të thotë se personalisht Putini ka urdhëruar të lëshojë këtë sulm me raketë.

Ajo (raketa) ra në qendër të qytetit të Vinnytsia rreth orës 10 të mëngjesit, kur njerëzit po bënin në mënyrë aktive biznesin e tyre. Por 26 civilë, duke përfshirë tre fëmijë, nuk u kthyen më në shtëpi.

Rusia bombardon Ukrainën çdo ditë, duke e bërë të pasigurt çdo pjesë të vendit të madh. Autoritetet e tyre duan të detyrojnë Ukrainën të dorëzohet. Ata nuk e kuptojnë se ukrainasit nuk janë rusë. Çdo sulm me raketë i bën ukrainasit edhe më të zemëruar dhe të bashkuar.

Rusia flet të vetmen gjuhë – gjuhën e pushtetit. Ata duan të shohin që e gjithë bota t’i bindet atyre. Vladimir Putin e dëshmoi edhe një herë, duke e goditur në fytyrë Recep Tayyip Erdoganin, i cili, meqë ra fjala, nuk i është bashkuar sanksioneve kundër Rusisë.

Meqenëse Rusia ka përdorur ushqimin si armë, ata bllokuan portet e Ukrainës me qindra tonë drithë. Shumë udhëheqës të vendeve kërkuan zgjidhjen e kësaj çështjeje, por pas negociatave të ndërmjetësuara nga Turqia dhe OKB, Rusia ra dakord të zhbllokonte portet ukrainase në një ceremoni në Stamboll më 22 korrik. Është e rëndësishme të thuhet se Ukraina nuk nënshkroi asnjë dokument me Rusinë. Ukraina dhe Rusia nënshkruan të njëjtën marrëveshje veçmas të ndërmjetësuar nga presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan dhe shefi i Kombeve të Bashkuara Antonio Guterres, si bashkëgarantues i marrëveshjes.

Raketat ruse goditën portin ukrainas të Odesës, i cili ishte i ndaluar të sulmohej, sipas marrëveshjes.

“Ishte një pështymë në fytyrën e Erdoganit dhe Guterres”, deklaroi Ministria e Punëve të Jashtme të Ukrainës.

Rusia tregoi sërish se marrëveshjet me të “nuk ia vlejnë letrën që është shkruar”, siç tha Otto von Bismarck.

Fatkeqësisht, ditët e fundit të korrikut zbuluan një nivel të ri të mizorive ruse. Një video e tmerrshme, e publikuar në kanalet pro-ruse të Telegramit, tregonte një ushtar rus që tredh një të burgosur ukrainas, i cili u vra më pas në Sievierodonetskun e pushtuar.

“Rusia është një vend i kanibalëve që shijojnë torturat dhe vrasjet”, shkroi në Tëitter këshilltari i presidentit ukrainas Mykhailo Podoliak.

Fytyra e vrasësit mund të dallohej në pamje, por robotët rusë janë përpjekur të mashtrojnë hetuesit, duke hedhur të dhëna të gabuara për atë person në mediat sociale. Ndërkohë, ukrainasit kanë nisur një fushatë për mbledhjen e fondeve me një shpërblim solid për të gjetur “ushtarin”.

Është një shkelje e pastër e Konventës së Gjenevës, njëlloj si një tragjedi e tmerrshme në Olenivkan e pushtuar, afër Donetskut. Ushtria ruse bombardoi ushtarët ukrainas të cilët u dorëzuan në uzinën Azovstal në Mariupol disa muaj më parë. Ajo rezultoi në vdekjen e mbi 40 të burgosurve.

Rusia donte të fshihte gjurmët e torturave kundër robërve të luftës. Prandaj, ata përgatitën një dhomë paraprakisht, ku transferuan luftëtarët e rraskapitur të Azovit. Dy ditë më vonë, ata hodhën në erë këtë dhomë me njerëz brenda. Menjëherë propagandistët rusë treguan, gjoja, fragmente nga raketat HIMARS. Kështu ata pretenduan se ishte Ukraina që sulmonte mbrojtësit e saj. Si zakonisht, Rusia nuk ishte bindëse – “fragmentet e HIMARS-it” ishin të ndryshkur. Si eshte e mundur? Kjo do të thotë se rusët kishin mbledhur paraprakisht pak skrap vetëm për xhirime. Përveç kësaj, media ruse raportoi, për disa arsye, se asnjë nga rojet e kolonisë nuk u lëndua. Ndoshta dikush i paralajmëroi ata për shpërthimin?

HIMARS duhet të kthejë valën e luftës. Rusia po përpiqet me të gjitha forcat t’i tregojë Perëndimit se është e rrezikshme që Ukrainës t’i jepet ky lloj armatimi. Dhe ukrainasit duhet të kenë frikë të bashkohen me ushtrinë sepse do të përballen me tortura dhe vdekje në robëri.

“Në dritën e keqbërësve ushtarakë rusë, ne po ndjekim normat e së drejtës ndërkombëtare humanitare. Ne do të bëjmë gjithçka të mundur dhe të pamundur për të ndëshkuar keqbërësit fajtorë kundër vëllezërve, motrave dhe njerëzve tanë paqësorë,” Komandanti i Përgjithshëm ukrainas, Valeri Zaluzhny, paralajmëroi banorët.

Ky korrik na vërtetoi përsëri se Rusia është një vend agresor që duhet të dënohet për të gjitha krimet dhe gjenocidin ndaj popullit ukrainas.

Shkruan gazetarja ukrainase, Daria Meshcheriakova (bashkëpunëtore e The Geopost)