Si ndikon në Kinë dështimi i Rusisë në Ukrainë?

Shkruan: Janusz Bugajski

Dështimi i Rusisë në Ukrainë parashikon pengesa dhe mundësi për ambiciet globale të Kinës. Moska dhe Pekini janë afruar më shumë së bashku në vitet e fundit për të sfiduar interesat amerikane dhe për të përmbysur shoqëritë perëndimore. Megjithatë, lufta gjithëpërfshirëse e Rusisë në Ukrainë ka çrregulluar marrëdhëniet midis Moskës dhe Pekinit. Ai lejon Uashingtonin të minojë të dy protagonistët.

Partneriteti antiperëndimor midis Rusisë dhe Kinës i ka lejuar të dy shtetet të zgjerojnë shtrirjen e tyre globale. Si një partner i vogël, Rusia ka qenë një shërbim i madh për Pekinin, duke ofruar mbështetje diplomatike, furnizime me energji dhe lëndë të para për kompanitë kineze. Por marrëdhënia mbështetej në një shkallë parashikueshmërie dhe stabiliteti që paaftësia ushtarake e Moskës në Ukrainë e ka minuar.

E MASHTRUAR NGA STALINI DHE PUTINI

Pekini nuk e ka mbështetur me gjithë zemër Moskën në sulmin e saj ndaj Ukrainës. Edhe pse kritikon NATO-n, ajo është përmbajtur në deklaratat e saj, duke bërë thirrje kryesisht për një “zgjidhje paqësore” dhe duke ndaluar çdo furnizim ushtarak nga Rusia. Është domethënëse që Moska mund t’i drejtohet vetëm një grushti aleatësh të besueshëm, si Irani, Bjellorusia dhe Koreja e Veriut, për mbështetje ushtarake. Mes sanksioneve perëndimore, Rusia është përpjekur të devijojë furnizimet e saj me energji nga Evropa në Kinë, por Pekini po sigurohet që të blejë naftë ruse me çmime të reduktuara. Moska gjithashtu nuk ka kapacitetin e tubacionit për të shitur në lindje të gjithë gazin natyror që Evropa nuk e dëshiron më. Kina është e vetëdijshme se një Rusi gjithnjë e më e sanksionuar po humbet aksesin në teknologji dhe potenciali i saj produktiv po bie pasi fushat e naftës dhe gazit të epokës sovjetike po vjetërohen.

Ndryshe nga Rusia, Kina planifikon me përpikëri për një afat të gjatë dhe ka vlerësime shumë më të sakta të aftësive të SHBA-së dhe NATO-s. Pekini nuk mund të mbështetet më tek Rusia si një partner strategjik i besueshëm, i aftë për të depërtuar dhe dobësuar vendet perëndimore dhe për të përmbysur biznesin dhe rrjetet e inteligjencës shtetërore kineze. Në vend të kësaj, do të llogarisë se si mund të shfrytëzojë mundësi të reja me rënien e shtetit rus.

Pekini po vëzhgon nga afër ndërsa Moska po realizon potencialin e saj ushtarak në Ukrainë, izolimin e saj në rritje nga Perëndimi, rënien e të ardhurave nga energjia, thellimin e shqetësimit ekonomik dhe çdo shenjë të trazirave sociale dhe etnike. Ndërsa shteti rus dobësohet, pushteti do të zhvendoset në rajonet federale, duke përfshirë territoret e përhapura të Lindjes së Largët në kufi me Kinën si Khabarovsk, Amur dhe Primorsky. Në këtë mënyrë, Pekini mund të zgjerojë ndikimin e tij midis entiteteve shtetërore në zhvillim, të shfrytëzojë burimet lokale drejtpërdrejt pa ndërhyrjen e Moskës dhe të fitojë akses më të lehtë në rrugët tregtare të Arktikut dhe veriut. Regjimi rus nuk do të ketë më aftësinë ushtarake për të kundërshtuar presionin kinez, pasi i kushton burimet e tij për të shmangur një disfatë katastrofike në Ukrainë.

Ambiciet kineze ndaj Rusisë do të kenë një ndikim të drejtpërdrejtë në interesat e sigurisë së SHBA. Me Rusinë të dobësuar ndjeshëm, Uashingtoni mund të fokusohet më shumë në kundërshtimin e presionit të Kinës ndaj aleatëve të Amerikës. Mbi të gjitha, duhet t’i bëjë të qartë Pekinit se nuk duhet ta teprojë ushtarakisht, siç bëri Rusia në Ukrainë, sepse Tajvani do të mbrohet plotësisht në rast të një sulmi. Aleatët e Paqësorit të Amerikës, duke përfshirë Japoninë, Korenë e Jugut, Australinë dhe Kanadanë, gjithashtu do të bashkojnë forcat më afër. Më pas Pekini do të pësonte një poshtërim të ngjashëm me atë të përjetuar nga Moska në Ukrainë.

Shtetet e Bashkuara duhet të zgjerojnë ndikimin e tyre në territoret e Paqësorit dhe Siberisë së Rusisë dhe të punojnë me Japoninë dhe Korenë e Jugut për të hapur rrugë për kontakte diplomatike dhe bashkëpunim ekonomik me shtetet embrionale. Rajonet dhe republikat e Lindjes së Largët të Rusisë do të kërkojnë njohje dhe investime të huaja, dhe si shtetet e Azisë Qendrore, do t’i rezistojnë përfshirjes në një perandori ekonomike kineze në zgjerim. Ndarja me Rusinë do t’i japë Amerikës aleatë të rinj në rajonin e Paqësorit, por gjithashtu do të krijojë pika të reja konflikti me Kinën. Planifikimi i emergjencës është thelbësor për të përmbushur pretendimet territoriale të Pekinit dhe përpjekjet e tij për dominim politik dhe ngatërresë ekonomike në rajonet post-ruse./Washington Examiner/