
Evolucioni nga një shtet autoritar në një diktaturë mund të ndodhë në një çast, por më shpesh është një proces i gjatë. Transformimi i Kinës ka marrë vite, dhe po ashtu edhe Rusia.
Nënshkrimi i një ligji për faturat elektronike nga Vladimir Putin më 14 prill shënoi një moment historik ku distanca midis pikës fillestare të vështirë të vendit dhe përfundimit ishte fundi dhe jo fillimi. Vetë projektligji kaloi në një proces absurd. Përfaqësuesit e Dumës arritën të shihnin versionin përfundimtar prej 56 faqesh vetëm dy orë para votimit dhe u paralajmëruan nga kryetari i Dumës se çdo debat mbi këtë temë do të përbënte sabotim. Një aktivist i të drejtave të njeriut e krahasoi rezultatin me kthimin e robërisë dhe shkatërrimin e plotë të kuadrit ligjor të vendit.
Sipas ligjit të ri, projekt njoftimet do të dorëzohen në formë letre dhe elektronike. Një projektvendim konsiderohet i dorëzuar nga momenti i vendosjes në llogarinë personale në faqen e internetit të autoriteteve shtetërore (Gosuslugi). Shteti tani supozon se njoftimet e regjistrimit do të hyjnë në fuqi nga ajo datë, pavarësisht nëse rekrutuesi ka akses në faqen e internetit ose e shikon atë në të vërtetë. Edhe nëse ushtaraku ka fshirë profilin e tij, njoftimi i thirrjes konsiderohet se është dorëzuar shtatë ditë pas publikimit në draft regjistrin e vetëm, i cili do të futet më së voni deri në tetor.
Arsyetimi i vjetër rus se një letër nuk ka mbërritur nuk konsiderohet më e vlefshme. Nga momenti i regjistrimit elektronik të letrës, ushtarakut i ndalohet dalja jashtë vendit. Nëse rekrutuesi nuk paraqitet në zyrën e regjistrimit dhe të rekrutimit brenda 20 ditëve nga data e njoftimit, elementë të ndryshëm të jetës së përditshme bëhen të pamundura. Ai nuk mund të regjistrojë një sipërmarrje individuale ose të vetëpunësuar, të lidhë marrëveshje pasurish të paluajtshme ose makinash, të drejtojë automjete ose të marrë hua.
Shtrirja jashtëzakonisht e gjerë e ligjit është kritikuar edhe nga analistë pranë Departamentit të Mbrojtjes në faqen e internetit Military Review. Ata vunë në dukje se kjo përfshin një prezumim të fajit. Dhe se, duke pasur parasysh korrupsionin e Rusisë dhe paaftësinë e provuar të agjencive të rekrutimit dhe regjistrimit ushtarak, qytetarët do të gjejnë mënyra për të bojkotuar në mënyrë efektive sistemin – ashtu siç bënë me përpjekjet e vaksinimit gjatë pandemisë. A do të ketë shteti guximin të rekrutojë të rinjtë nga Moska dhe Shën Petersburgu, ata të arsimuar mirë që garuan me aq sukses vitin e kaluar sa shumica e tyre u kursyen nga rekrutimi? Sido që të jetë, autori parashikon se shumë do të preferojnë jetën si të jashtëligjshëm në vend të një hendek të vijës së parë në Ukrainë.
Përpjekjet e shtetit për të përmirësuar sistemin e tij të mbrojtjes vazhdojnë, si dhe përpjekjet e tij për të forcuar mesazhet e luftës. Postulat e mëparshme se lufta në Ukrainë ishte e pashmangshme për të parandaluar një sulm ndaj Rusisë tashmë duket se e kanë humbur efektivitetin e tyre. Tani rusëve u thuhet se SHBA dhe NATO tashmë kanë sulmuar Rusinë dhe se lufta është thjesht për mbrojtje.
Muajt e fundit, propaganda ruse ka ofruar shpjegime të çuditshme se çfarë saktësisht ishte ky sulm. Shumicën e kohës kjo pikë në kohë nuk ishte e përcaktuar. Por arsyeja e dhënë nga ekspertët e Kremlinit është paaftësia e Shteteve të Bashkuara për të “pranuar humbjen e pozitës së saj hegjemoniste”.
Këto përpjekje për shpjegime nuk ofrohen vetëm nga shtrembërimet shpeshherë komike të propagandistëve në emisionet televizive. Me zell po punojnë edhe artileria e rëndë e regjimit, analistët e Klubit Diskutues Valdai. Sipas një analisti kryesor ekonomik, viti 2022 ishte viti kur “majat” [elita] e Shteteve të Bashkuara dhe Britanisë zgjodhën rrugën e konfliktit dhe imponimin e një kolonializmi të ri. Rusia dhe Kina dukej se ishin objektivat e tyre kryesore – ajo u vendos që vendet të kthehen në një gjendje periferie, në mënyrë që Perëndimi të mund të përdorë burimet e tyre për të kapërcyer vështirësitë e tij ekonomike”.
Ndërsa dikur propaganda pretendonte se Shtetet e Bashkuara donin të ruanin rendin e vjetër botëror në bazë të hegjemonisë së saj, tani shtrohet një tezë diametralisht e kundërt. Analistët e Kremlinit thonë se amerikanët po përpiqen të ndërtojnë një “botë të re sipas rregullave amerikane”.
Çfarë mendojnë rusët e zakonshëm për gjithë këtë? Analistët pranë Kremlinit nuk kanë vënë re ndonjë reagim të rëndësishëm publik për faturën e njoftimit elektronik. Është e vërtetë që shumë rusë nuk reagojnë ndaj ligjeve, por ndaj zbatimit të tyre dhe e njohin kotësinë e përballjes me qeverinë. Ekspertët e Kremlinit gjithashtu shpresojnë se shumë do të ruajnë traditën ruse të kryerjes së detyrës.
Megjithatë, kjo nuk do të thotë se të gjithë rusët janë të gatshëm të çohen me butësi në thertore. Sociologët kanë vërejtur prej kohësh se shoqëria ruse është jashtëzakonisht e atomizuar, dhe në kushtet e shtypjes, ky atomizim natyrshëm rritet. Kjo do të thotë që rusët zhvillojnë strategji individuale. Aktivistët e të drejtave të njeriut që ndihmojnë njerëzit të shmangin rekrutim, për shembull, raportojnë se kanë marrë shumë pyetje rreth qëndrimit larg ushtrisë.
Kjo mund të rezultojë shumë më e vështirë këtë herë pasi Kremlini ushtron presion mbi rajonet që supozohet të ofrojnë një numër të caktuar burrash. Dhe dështimi për të përmbushur planin po stigmatizohet gjithnjë e më shumë si “i dëmshëm dhe sabotues”. Forca e papërmbajtshme e presionit të centralizuar i drejtohet objektit të palëvizshëm të rezistencës së njerëzve të zakonshëm. Rezultati nuk është aspak i qartë./Cepa/
https://cepa.org/article/russias-milestone-on-the-road-to-dictatorship/