Partia qeverisëse e Gjeorgjisë i paraqet zgjedhjet e ardhshme si një vendim ekzistencial: mes luftës dhe paqes.
Për kritikët e qeverisë, megjithatë, ajo që qeveria po premton nuk është paqe, por më tepër një dorëzim ndaj armikut të saj, Rusisë.
Përpara zgjedhjeve parlamentare të 26 tetorit, një fushatë e re reklamuese nga Ëndrra Gjeorgjiane vë përballë imazhet bardh e zi të Ukrainës së shkatërruar nga lufta me imazhet me ngjyra të Gjeorgjisë së begatë dhe paqësore.
Një bulevard i mbushur me rrënoja në Ukrainë është fotografuar pranë rrugës Chavchavadze të rinovuar së fundmi në Tbilisi. Një stadium futbolli ukrainas i bombarduar është në kontrast me një nga shumë arenat sportive të ndërtuara në Gjeorgji nën partinë aktuale në pushtet. Fjalët “Jo Luftë” janë shkruar nën fotografitë nga Ukraina dhe “Zgjidh Paqen” nën fotot nga Gjeorgjia.
Fushata ka tronditur shumë gjeorgjianë të cilët besojnë se fajësojnë ukrainasit për pushtimin. “Nuk kam parë kurrë diçka kaq të turpshme, kaq fyese për kulturën tonë, traditat tona, historinë dhe besimin tonë”, shkroi në Facebook presidentja Salome Zurabishvili, një kritike e ashpër e Ëndrrës Gjeorgjiane.
Lufta Rusi-Gjeorgji
Trupat ruse pushtuan Gjeorgjinë në vitin 2008 në një luftë pesë-ditore. Që atëherë, Moska ka ofruar mbështetje ushtarake dhe diplomatike për autoritetet separatiste në rajonet gjeorgjiane të Abkhazisë dhe Osetisë së Jugut, të cilat gjeorgjianët e përshkruajnë si një pushtim të territorit të tyre.
Ndërsa udhëheqësit e Ëndrrave të Gjeorgjisë rrallë e trajtojnë çështjen e Rusisë në mënyrë eksplicite, një nga argumentet e tyre për një mandat të katërt është se ata janë e vetmja parti e aftë për të menaxhuar marrëdhëniet e vështira me fqinjin e tyre verior.
Më 26 tetor ne do të vendosim midis luftës dhe paqes,” tha Bidzina Ivanishvili, themeluesja dhe ende udhëheqësja de facto e Ëndrrës Gjeorgjiane, në një tubim më 8 shtator.
Premtimi për paqe ka qenë në qendër të mesazheve të Ëndrrës Gjeorgjiane dhe Ivanishvilit që kur ata erdhën për herë të parë në pushtet pas fitores së tyre në zgjedhjet parlamentare në tetor 2012. Nën qeverinë e mëparshme të Presidentit Mikheil Saakashvili, Gjeorgjia pësoi një disfatë shkatërruese në luftën e vitit 2008 mbi Osetinë e Jugut.
Qasje e kujdesshme ndaj Rusisë
Një element kyç i mesazhit të fushatës së Ivanishvilit në vitin 2012 ishte fajësimi i Saakashvilit për provokimin e pushtimit rus. Pas ardhjes në pushtet, Ëndrra Gjeorgjiane kërkoi një marrëdhënie më pak konfrontuese me Kremlinin, të cilin shumë në opozitë e panë si efektivisht pro-ruse.
Mesazhi i paqes i ëndrrës gjeorgjiane u forcua pas pushtimit rus të Ukrainës në vitin 2022, kur udhëheqja gjeorgjiane mori një qasje shumë të kujdesshme, duke refuzuar të kritikonte sulmin e Rusisë dhe shpesh duke iu drejtuar retorikës anti-ukrainase.
Kievi dhe vende të tjera i kanë bërë thirrje Gjeorgjisë që të bëjë pjesën e saj në luftën kundër Rusisë duke hapur një “front të dytë” kundër forcave ruse në rajonet separatiste gjeorgjiane të Abkhazisë dhe Osetisë së Jugut. Me kalimin e kohës, zyrtarët gjeorgjianë i kthyen këto thirrje sporadike në një komplot global, të cilin ata e quajtën një “parti lufte globale”, që synonte të tërhiqte Gjeorgjinë në luftë.
Tani, pak para zgjedhjeve të përgjithshme, Ëndrra Gjeorgjiane i vë çështjet e luftës dhe paqes edhe më shumë në fokus.
Partia ka treguar se do të jetë në gjendje të rimarrë kontrollin e territoreve të saj të shkëputura të Abkhazisë dhe Osetisë së Jugut. “Ne kemi dy detyra kombëtare, pra rivendosjen e integritetit territorial dhe zhdukjen e varfërisë në vendin tonë. I gjithë programi ynë synon përmbushjen e këtyre dy detyrave kombëtare”, tha kryeministri Irakli Kobakhdize më 8 tetor në një aktivitet për të nisur programin e partisë. Ndërsa ai nuk dha specifika se si do të rifitohej zona, ai tha se kjo do të ndodhte “pasi situata politike rajonale të ndryshojë”.
Kjo retorikë pasqyron besimin e përhapur – por analistët thonë jorealiste – midis gjeorgjianëve se Moska do të hiqte dorë nga mbështetja e saj për shtetet separatiste de facto në këmbim të Tbilisit që të braktiste orientimin e saj gjeopolitik perëndimor.
Mbështetja ruse për ëndrrën gjeorgjiane
Vetë Ivanishvili i nxiti këto thashetheme duke sugjeruar së fundmi se gjeorgjianët duhet t’u kërkonin falje Osetëve për luftën e vitit 2008 dhe duke sugjeruar se ishin aleatët perëndimorë të Saakashvilit ata që i bënë presion për të filluar luftën. Lëvizja e Bashkuar Kombëtare e Saakashvilit mbetet partia më e madhe opozitare në Gjeorgji.
Ndërsa Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian e kanë bërë të qartë se po vënë bast për humbjen e Ëndrrës Gjeorgjiane, Rusia ka mbrojtur hapur një fitore të partisë në pushtet.
Ministri i Jashtëm rus Sergei Lavrov ka lavdëruar qeverinë gjeorgjiane për vetë lëvizjet që kanë zemëruar partnerët perëndimorë të Tbilisit, si miratimi i ligjeve për “agjentët e huaj” dhe goditja e “propagandës LGBT”.
Megjithatë, komentet e Lavrov mbi veprimet e Gjeorgjisë ndaj Abkhazisë dhe Osetisë së Jugut ishin mjaft të paqarta. Ndërsa vlerësoi ofertën e Ivanishvilit për një kërkim falje, ai më vonë i tha ministrit të jashtëm de facto të Osetisë së Jugut se “vendimet e vitit 2008 nuk do të ndryshojnë”, duke iu referuar njohjes formale të Moskës të pavarësisë së Osetisë së Jugut dhe Abkhazisë atë vit.
Rëndësia e lartë gjeopolitike e zgjedhjeve ka nxitur frikën se Rusia mund të ndërhyjë në rast të një rezultati të pafavorshëm, siç ka bërë vazhdimisht në botën post-sovjetike.
“E turpshme” dhe “e neveritshme”
Vetë Rusia i ka ngjallur këto frikë. Në gusht, Shërbimi i Inteligjencës së Jashtme të Rusisë (SVR) lëshoi një deklaratë duke paralajmëruar se Shtetet e Bashkuara po përpiqen të provokojnë një skenar “Maidan” në Gjeorgji dhe të sjellin opozitën në pushtet, edhe nëse ëndrra gjeorgjiane fiton zgjedhjet. Menjëherë pas Revolucionit Maidan të Ukrainës të viteve 2013-4, Rusia aneksoi Krimenë dhe nxiti separatizmin në Ukrainën lindore.
Shtetet e Bashkuara po përpiqen të parandalojnë ardhjen në pushtet të “forcave të shëndosha, me orientim kombëtar” në Gjeorgji, u tha gazetarëve më 3 tetor kreu i SVR, Sergei Naryshkin. Megjithatë, ai shtoi: “Jam i sigurt se populli gjeorgjian do të marrë vendimin e duhur.”
Kur Ëndrra Gjeorgjiane publikoi reklamën “Jo luftë”, Ministria e Jashtme e Ukrainës protestoi dhe ambasadori i BE-së në Gjeorgji, Pawel Herczynski, e quajti reklamën “të egër”, “të turpshme” dhe “të neveritshme”.
Por reklamimi tani është i gjithëpranishëm në Tbilisi: në tabela, në anët e autobusëve dhe në metro. Spote televizive, në të cilat pamjet shoqërohen me muzikë dramatike, transmetohen edhe nga stacionet e lidhura me qeverinë.
Megjithatë, një grup kanalesh opozitare kanë refuzuar ta transmetojnë atë. “Ne nuk kemi ndërmend të mbështesim as në mënyrë indirekte propagandën ruse të Ëndrrës Gjeorgjiane apo talljen e popullit ukrainas”, thanë transmetuesit në një deklaratë të përbashkët./Rferl/