
Ndërsa Ukraina ka rënë dakord për një plan armëpushimi të SHBA-së, presidenti rus Vladimir Putin është përgjigjur në mënyrë të paqartë: “Po, por”.
Trump tha se do të ishte “zhgënjyese” nëse Putini nuk do të pajtohej, por nuk pranoi të komentojë se çfarë ndikimi mund të ketë ai në marrjen e tij për të rënë dakord për armëpushimin 30-ditor.
Pra, çfarë mund të bëjë ai? Duket se ka tre opsione.
Sanksionet
Trump tha se ai mund të “bënte gjëra financiarisht që do të ishin shumë të këqija për Rusinë”.
Kjo tingëllon si një aludim për sanksione shtesë, dhe Trump e kërcënoi së fundmi këtë në një postim në rrjetin e tij social “Të vërtetën”.
Sekretari i Thesarit Scott Bessent dhe Kevin Hackett, kreu i Këshillit Kombëtar Ekonomik, i bënë jehonë komenteve të Trump, por nuk dhanë detaje se si do të dukeshin sanksionet më të ashpra.
Hackett foli kohët e fundit për “shkopin dhe karotën”.
Më 13 mars, qeveria mori masa duke mos zgjatur heqjen e sanksioneve ndaj bankave të përzgjedhura ruse që kryejnë pagesa për naftë dhe gaz.
Kjo e bën më të vështirë për vendet e tjera që të bëjnë këto blerje. Rivendosja e përjashtimit do të ishte një karotë dhe Shtetet e Bashkuara kanë premtuar të lehtësojnë sanksionet nëse Moska negocion.
Putini ka treguar se do më shumë karrota dhe shkop, p.sh. B. çmilitarizimi i Ukrainës dhe ndërprerja e dërgesave të armëve amerikane në Kiev.
Sa i përket “kamxhikut”, Hackett tha se kishte “një gamë të tërë gjërash” që mund të bëheshin, por nuk përmendi asnjë prej tyre.
Një opsion i diskutuar do të ishte vendosja e sanksioneve dytësore ndaj vendeve të treta që blejnë naftën ruse mbi një kufi të çmimit të vendosur nga Perëndimi prej 60 dollarë për fuçi (çmimi aktual i tregut është 70 dollarë). Blerësit më të mëdhenj janë Kina, India dhe Turqia (në atë renditje).
Një ide tjetër do të ishte ulja e kufirit të çmimeve, duke ulur më tej të ardhurat ruse. Kjo do të kërkonte koordinim me aleatët perëndimorë.
Rusia ka vendosur një “flotë hije” të cisternave të vjetra të naftës për të anashkaluar sanksionet ekzistuese. Edhe këtu, sanksionet mund të forcohen, për shembull duke shtuar më shumë anije në listën e ndalimit.
Por kjo është një lojë mace dhe miu. Anijet shpesh ndryshojnë duart disa herë, ku përfshihen shumë kompani guaska. Zbatimi i rregulloreve kërkon përpjekje dhe burime të konsiderueshme.
Një hap tjetër që po shqyrtohet do të ishte ndalimi i importit të produkteve të bazuara në naftën bruto ruse të rafinuar në vendet e treta.
Masat si këto do ta vinin ekonominë ruse nën presion.
Megjithatë, ato nuk do të ishin një zgjidhje e shpejtë dhe ndoshta nuk do të kishin të njëjtin ndikim të shpejtë si moratoriumi i armëve i vendosur nga Uashingtoni, i cili duket se e ka bindur Ukrainën të pajtohet me planin e armëpushimit.
Detyrimet doganore
Në konflikte të tjera ndërkombëtare, arma e preferuar e Trumpit është vendosja e tarifave dhe ai sigurisht që mund t’i vendosë ato ndaj Rusisë. Por efekti ndoshta do të ishte shumë i kufizuar.
Përdorimi i sanksioneve nga Trump ka shkaktuar shqetësim të madh në vende të tjera si Kina, Kanadaja dhe anëtarët e Bashkimit Evropian. Por këta janë të gjithë partnerë të rëndësishëm tregtarë të SHBA-së, të cilët kanë shumë për të humbur.
Rusia, nga ana tjetër, vështirë se u shet asgjë Shteteve të Bashkuara.
“Eksportet ruse në Shtetet e Bashkuara ranë me më shumë se 80% vitin e kaluar në krahasim me periudhën e paraluftës, në rreth 3 miliardë dollarë, niveli më i ulët që nga viti 1992”, shkruan Alexander Kolyandr në një artikull të fundit për Qendrën për Analizën e Politikave Evropiane.
“Kjo është afërsisht e barabartë me vlerën e eksporteve ruse në Kinë në 2024 për 10 ditë.”
Një masë jo-tarifore e propozuar nga Trump në janar ishte të inkurajonte Arabinë Saudite që të ulte çmimet e naftës duke rritur prodhimin. Megjithatë, kjo nuk ka gjasa të jetë në interesat saudite.
Armët
I dërguari special i Trump për Rusinë dhe Ukrainën, Keith Kellogg, ka përshkruar një mënyrë të tretë se si Uashingtoni mund të përdorë kamxhikun kundër Rusisë.
Në qershor të vitit të kaluar, ai paraqiti një plan për të sjellë shpejt të dyja palët në tryezën e bisedimeve.
“Ne po u themi ukrainasve: “Duhet të vini në tryezën e bisedimeve dhe nëse nuk vini në tryezën e bisedimeve, mbështetja e Shteteve të Bashkuara do të thahet”, tha ai.
“Dhe thuaji Putinit: Nëse nuk vini në tryezë, ne do t’u japim ukrainasve gjithçka që u nevojitet për t’ju vrarë në terren.
Deri tani kemi parë pjesën e parë të këtij skenari. Ishte e shpejtë dhe e lehtë për t’u zbatuar. Ajo ishte gjithashtu e lirë, pasi mbajtja e ndihmës ushtarake është padyshim më e lirë për taksapaguesit amerikanë sesa ofrimi i ndihmës ushtarake.
Pjesa e dytë ngre pyetje të mëdha, jo vetëm sepse vetë Kellogg nuk ka luajtur një rol të rëndësishëm në negociatat deri tani.
Vërshimi i Ukrainës me armë do të ishte një ndërmarrje e shtrenjtë për një president të SHBA-së, i cili ka folur kaq shpesh se si lufta tashmë u ka kushtuar shumë amerikanëve. Do të ishte gjithashtu një kthesë marramendëse politike. Trump ka paralajmëruar presidentin ukrainas Volodymyr Zelenskyy se ai “po luan me Luftën e Tretë Botërore”.
Uashingtoni mund të arrijë në përfundimin se pjesa e dytë e strategjisë së Kellogg është thjesht shumë e rrezikshme/Rferl/