Kur Volodymyr Zelenskyy hyri në selinë e NATO-s në fillim të këtij muaji, ai gjeti udhëheqësit perëndimorë duke folur për luftën – por jo për luftën e tij.
Vetëm katër ditë para vizitës së presidentit ukrainas në Bruksel, militantët e Hamasit filluan një sulm të befasishëm ndaj Izraelit, i cili u përgjigj me sulme ajrore dhe filloi të mobilizohet për një konflikt të ri që e ka zhytur Lindjen e Mesme në krizë të përtërirë.
Zelenskyy u përpoq të mos dukej sikur po konkurronte për vëmendje, por në të njëjtën kohë shprehu dhembshuri për izraelitët që humbën të dashurit në sulme dhe tërhoqën paralele midis luftës së tij dhe të tyre.
“Terroristët si Putini apo Hamasi po përpiqen të mbajnë peng kombet e lira dhe demokratike dhe duan pushtet mbi ata që përpiqen për liri”, tha Zelenskyy. “Kjo do të thotë se ne duhet të fitojmë. Kjo kërkon durim, kërkon mbështetje të qëndrueshme dhe të vazhdueshme.”
Ai gjithashtu u bëri thirrje “të gjithë liderëve të vizitojnë Izraelin dhe të tregojnë mbështetjen e tyre për njerëzit”. Nëse dikush e di se sa e rëndësishme është shfaqja dhe prezantimi i një fronti të bashkuar, ai është Zelenskyy, vendi i të cilit mbetet në një luftë për mbijetesë kundër Rusisë dhe është shumë i varur nga mbështetja perëndimore.
Zelenskyy thuhet se i kërkoi kryeministrit Benjamin Netanyahu nëse ai mund të vizitonte Izraelin së bashku me krerët e tjerë të shteteve për të treguar solidaritet. Përgjigja nga Jeruzalemi erdhi shpejt dhe ftohtë: “Tani nuk është koha e duhur”, sipas mediave në gjuhën hebraike.
Për shumë ukrainas, anulimi ishte më shumë se një mospërfillje: ishte një sinjal alarmi.
Me kundërofensivë që përparon ngadalë dhe Rusia që nuk tregon shenja të tërheqjes, Ukraina përballet me një luftë të gjatë që do të kërkojë mbështetje të paprecedentë dhe afatgjatë nga aleatët. Lufta midis Izraelit dhe Hamasit vjen në krye të trazirave në Kongresin e SHBA, duke zgjeruar çarjet në mbështetjen e BE-së për Kievin dhe duke dështuar përpjekjet për të joshur të ashtuquajturin jug global që tashmë po shqetëson ukrainasit, bota lodhet dhe shpërqendrohet në kurriz të tyre.
Kur ministrat e jashtëm të BE-së takohen për një takim të rregullt të hënën, Ukraina nuk do të jetë pika e parë në rendin e ditës për herë të parë që nga shkurti 2022, pasi është shtyrë mënjanë nga konflikti midis Izraelit dhe Hamasit.
Ukrainasit tani po pyesin nëse bota ka hapësirën e vëmendjes dhe guximin për t’u përqëndruar në dy luftëra të mëdha.
Presidenti Joe Biden i bëri thirrje Kongresit të enjten të miratojë një paketë të re sigurie për Ukrainën dhe Izraelin.
“Ne nuk mund dhe nuk do të lejojmë që terroristët si Hamasi dhe tiranët si Putini të fitojnë – unë refuzoj ta lejoj këtë.”
Por fjalët e Bidenit kanë bërë pak për të lehtësuar shqetësimet e ukrainasve, frika e të cilëve nuk është e pabazë: bota tashmë e ka harruar luftën e Rusisë kundër Ukrainës.
Ndërsa vëzhguesit e jashtëm festuan ditën e 600-të të luftës së Rusisë kundër Ukrainës në fillim të këtij muaji, ukrainasit shënuan ditën numër 3,525. Për Kievin, konflikti filloi më 20 shkurt 2014, kur presidenti Vladimir Putin dërgoi trupa me uniforma pa shenja në Krime dhe prej andej në rajonet lindore të Ukrainës, Donbas.
Dhe ukrainasit kujtojnë se si ata u injoruan kryesisht nga bota pas nënshkrimit të marrëveshjes së diskutueshme Minsk-2 në 2015, e cila kishte për qëllim të siguronte një udhërrëfyes drejt paqes.
Marrëveshja ngriu vijën e frontit dhe solli në zjarr luftën e nxehtë. Media – përfshirë FT – e përshkroi atë si “luftën e harruar të Evropës”.
“Pas marrëveshjes së dytë të Minskut, vëmendja globale u zbeh, veçanërisht në 2016 dhe 2017”, thotë Yarema Dukh, përfaqësuese e komunikimit për ish-presidentin ukrainas Petro Poroshenko.
Midis 2015 dhe 2022, Rusia forcoi kontrollin e saj në Krime dhe territoret e pushtuara të rajoneve Donetsk dhe Luhansk dhe filloi përgatitjet për një pushtim në shkallë të plotë.
Zelenskyy ka folur hapur për pasojat e përsëritjes së këtij procesi.
“Rusisë i duhet një pushim në luftën në Ukrainë për t’u përgatitur më mirë për një pushtim të ri dhe më të madh dhe më pas për të sulmuar vendet fqinje të Ukrainës që janë anëtare të NATO-s,” i tha ai France 2. “Unë besoj se Rusia mund ta trajtojë këtë situatë “do ta shfrytëzojë kjo tragjedi”.
Serhiy Nykyforov, zëdhënësi i Zelenskyy, ishte i qartë kur u pyet se sa e shqetësuar ishte zyra e presidentit që fokusi i botës po zhvendosej në Lindjen e Mesme: “Qëllimi ynë kryesor është të tërheqim vëmendjen ndaj Ukrainës.”
Shefi i inteligjencës ushtarake ukrainase Kyrylo Budanov beson se një luftë e shkurtër midis Izraelit dhe Hamasit do të ketë pak ndikim afatgjatë në mbështetjen perëndimore për Kievin.
“Por nëse situata zvarritet,” tha ai për Ukrainska Pravda, “është mjaft e qartë se do të ketë probleme të caktuara, pasi do të jetë e nevojshme të furnizohen me armë dhe municione jo vetëm Ukrainës.”
Oleksiy Melnyk, bashkëdrejtor i politikës së jashtme dhe sigurisë ndërkombëtare në Qendrën Razumkov, një institut me bazë në Kiev, tha se lufta midis Izraelit dhe Hamasit tashmë po e shpërqendron Perëndimin nga ndihma ndaj Ukrainës, thotë Melnyk, “ka një ndikim përkatës në prioritetet. , jo vetëm për vëmendjen politike, por edhe për burimet.”
Ukrainasit, veçanërisht presidenti i tyre, kanë dëshmuar se janë komunikues të aftë dhe kanë bashkuar kryesisht botën kundër Rusisë.
Por sa më gjatë të zgjasë lufta, aq më e vështirë do të jetë të apelosh për miliarda më shumë ndihmë, veçanërisht në mes të krizave të tjera globale.
Mick Ryan, një gjeneral dhe strateg ushtarak australian në pension, i cili vizitoi së fundmi Kievin, tha se Perëndimi do të bënte mirë t’i dëgjonte kërkesat e tyre.
“Megjithë tragjedinë e tmerrshme të 7 tetorit, ne nuk mund të lejojmë të humbasim mbështetjen për Ukrainën”, tha ai. “Jo vetëm që Rusia përfaqëson një kërcënim ekzistencial për Ukrainën, por suksesi rus në Ukrainë do të ndryshonte rrënjësisht normat e sjelljes ndërkombëtare dhe do të çonte në një të ardhme shumë më të keqe në të cilën shtetet e mëdha autoritare kanë më shumë gjasa të përfitojnë nga fqinjët e tyre./FT/