Srbija izdala propagandnu knjigu o bitki na Košarama, ovoga puta za decu

Dok sa svih strana pozivaju Kosovo i Srbiju da nađu kompromisno rešenje, radi daljeg mira i stablnosti između dve zemlje, u Srbiji su snimljeni dokumentarni filmovi, filmovi i TV serije sa temom idealizovanja druge kosovske bitke. Reč je o jednoj od ratnih tragedija o kojoj se u Srbiji poslednjih godina uglavnom govori kao o herojskoj epopeji mladih vojnika koji su branili granicu i sprečili ulazak pripadnika Oslobodilačke vojske Kosova (OVK) iz Albanije na teritoriju Kosova u vreme NATO bombardovanja.

U Knjizi “Košare: Novi kosovsi boj” koja je namenjena deci, bitka na Košarima je opisana kao sveta bitka i kroz 12 akcionih priča deci je ilistrovano kako je sprečen kopneni napad na Kosovo, kako se navodi u opisu knjige, tokom NATO napada na Srbiju.

Knjiga je posvećena svim “srpskim junacima” koji su se borili na Košarama. Međutim, u knjizi se ne navodi šta se pre takve bitke dešavalo i zašto su se Srbi borili protiv skoro celog sveta. Ni njihovi ruski prijatelji nisu bili protiv intervencije NATO-a. Rat sa Slovenijom, Hrvatskom, Bosnom i Hercegovinom i Kosovom započela je Srbija 1990-ih.

U srpskim medijima, tekstovi o borbi na Košarama do 2011. godine gotovo da nisu postojali. Od 2011. kada se najranije pojavljuju članci posvećeni Košarama, do 2015, objavljeno je 17 tekstova. Međutim, u 2016. godini naglo raste broj tekstova o Košarama, pa je te godine objavljeno 75 članaka. Od tada se broj neprestano povećava.

Mediji koji su objavili najveći broj tekstova o Košarama od 2011. do marta 2020. godine su: Kurir – 44, Vesti onlajn – 41, Večernje novosti – 38, Pravda – 37, Informer – 34, Telegraf – 30, RTS – 29, Blic – 26 i Alo – 25.

Među srpskim provladinim portalima, tu je i portal koji finansira Rusija, Sptunjik, on je u tom period objavio najmanje 33 članka o bitki na Košarima.

Od 2016. godine medijski diskurs u Srbiji se dominantno formira u dvouglu koji čine predstavnici državnih struktura i političkih stranaka i predstavnici medija, uz prostor koji se povremeno daje veteranskim udruženjima, direktnim učesnicima i porodicama poginulih vojnika. Utisak je da posmatrani mediji u značajnoj meri funkcionišu kao prenosioci poruka predstavnika vlasti i političkih stranaka i grupa.

Kako su srpski mediji ranije izveštavali, širili propagandu i samim tim podsticali na međuenički sukob, oni su Oslobodilačku vojsku Kosova povezivali sa Al Kaidom i terorističkim napadima, nazivajući ih „džihadistima” i „mudžahedinima”.