Senatori italian: Rusia dhe Kina kërcënojnë sigurinë dhe infrastrukturën në Mesdhe

Rusia dhe Kina janë kërcënimet më të mëdha për sigurinë e Mesdheut dhe infrastrukturën strategjike – të tilla si tubacionet e gazit dhe kabllot nëndetëse – tha senatori Marco Dreosto (Lega/ID), sekretari i Presidiumit të Komitetit të Punëve të Jashtme dhe Mbrojtjes për EURACTIV.it.

Sipas senatorit Lega, paqëndrueshmëria në Mesdhe është një nga pasojat e mundshme të konfliktit në Ukrainë.

Në rajon, që shtrihet nga Evropa kontinentale në brezin verior dhe nën-Saharian të kontinentit afrikan, “disa aktorë armiqësorë”, duke përfshirë Rusinë dhe Kinën, mund të kërcënojnë sigurinë e Evropës, shtoi ai.

Sa i përket Rusisë, vendi ka një prani detare gjithnjë në rritje në rajon. Rusia gjithashtu ushtron ndikim në rajon, veçanërisht nëpërmjet veprimeve të grupit Wagner. Në të njëjtën kohë, Kina vazhdon pa u ndalur me “veprimin e saj efektiv të depërtimit” në Mesdhe. Ndërsa motivet e tyre janë kryesisht ekonomike, të dyja vendet kryejnë fushata të përditshme propaganduese dhe dezinformuese kundër Perëndimit, tha Dreosto.

Turqia dhe Irani në Ballkan dhe përhapja e lëvizjeve xhihadiste në Sahel kërcënojnë gjithashtu stabilitetin e zonave strategjike dhe përbëjnë një problem të sigurisë italiane dhe evropiane.

Sipas ekzekutivit të kryeministrit Giorgia Meloni, një nga sulmet e para është “bomba e migrantëve” siç përcaktohet nga kreu i fraksionit të Ligës së Senatit (ID), Massimiliano Romeo, përkatësisht fluksi në rritje i migrantëve të parregullt nga Afrika në Itali.

Alarmi erdhi direkt nga krerët e institucioneve italiane, me ministrin e Mbrojtjes, Guido Crosetto (FDI/ECR) duke folur për një “luftë hibride” që po zhvillohet nga Grupi Wagner në Afrikë dhe duke shkaktuar valën e migrimit. Qëndrimi i Crosetto-s mbështetet nga e gjithë shumica e qeverisë dhe nga Meloni.

“Flukset migratore të shkaktuara nga paqëndrueshmëria (e shkaktuar ose fiziologjike) e vendeve të Mesdheut më të gjerë janë vetëm një nga armët hibride të përdorura nga këta aktorë armiqësorë për të zhvilluar një luftë asimetrike,” thekson Dreosto.

Duke pasur parasysh tensionet gjeopolitike në rritje në Evropë, përveç sulmeve “tradicionale” në tokë, det dhe ajër, ka edhe sulme kibernetike dhe “nëndetëse” që mund të synojnë infrastrukturat strategjike: tubacionet e gazit për furnizimin me energji italiane dhe evropiane, kabllo nënujore për transmetimi i të dhënave në internet.

Kërcënimi po përhapet edhe në ekonominë globale, duke pasur parasysh se 20% e rrugëve tregtare detare, vendimtare për importet dhe eksportet, kalojnë përmes Mesdheut.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg komentoi së fundmi këtë çështje, duke riafirmuar angazhimin e Aleancës Atlantike për të luftuar emigracionin e paligjshëm dhe mbrojtjen e infrastrukturës kritike në rajonin e Mesdheut.

“Ne po shohim një prani të shtuar ruse në Afrikë,” tha Stoltenberg, duke theksuar se presioni në frontin jugor të aleancës “ka të bëjë shumë me infrastrukturën kritike”.

“NATO ka një prani të konsiderueshme në Mesdhe për të luftuar paqëndrueshmërinë dhe terrorizmin. Ne mbështesim përpjekjet e Bashkimit Evropian për të luftuar migrimin e paligjshëm”, ndërsa “ne punojmë gjithashtu me partnerë si Tunizia (…) dhe përpjekjet tona me partnerët në Afrikë.” tha ai.

Para fjalimit të Stoltenberg, Dreosto paraqiti një mocion në Senatin italian për të aktivizuar thirrjen e qeverisë për ndihmë ekonomike dhe veprime konkrete nga NATO dhe BE për të forcuar krahun jugor të Evropës. Synimi është stabilizimi i të gjithë rajonit të Mesdheut dhe mbështetje e veçantë për Italinë, e cila për shkak të pozicionit të saj gjeografik është në ballë të krizës së emigrantëve dhe kërcënimeve të tjera.

“Është e nevojshme të nxitet dhe përshpejtohet prodhimi i instrumenteve strategjike dhe të teknologjisë së lartë për mbrojtjen tonë dhe atë të Aleancës Atlantike, dhe t’u japim kontigjenteve tona ushtarake jashtë vendit një ndikim më të madh,” tha senatori, duke theksuar se Italia duhet të investojë në mbrojtje në për të respektuar paktet e lidhura me partnerët ndërkombëtarë dhe për të provuar të jenë të besueshme.

“Italia duhet të rizbulojë vokacionin e saj detar duke e vendosur detin në qendër të vendit tonë, të cilin ne duhet ta konsiderojmë si një territor ku mund të përdorim fuqinë tonë gjeopolitike jo vetëm për sigurinë tonë, por për atë të Perëndimit në tërësi, tha më tej Dreosto.