Ka shumë akuza për korrupsion në qeverinë serbe, të cilat nuk janë hetuar. Policia akuzohet për brutalitet dhe torturë, por nuk ka asnjë dënim. Gjyqësori është subjekt i korrupsionit dhe ndikimit politik, me zyrtarë të lartë dhe deputetë që komentojnë hetimet e hapura dhe punën e gjyqtarëve dhe prokurorëve. Kërcënohen gazetarët. Zyrtarët e lartë mbrojnë kriminelët e luftës. Dhe kështu pafundësisht. Kështu duket gjendja e të drejtave të njeriut në Serbi në vitin 2022 nga këndvështrimi i Departamentit Amerikan të Shtetit.
Në raportin e tij për vitin e kaluar, Departamenti i Shtetit është marrë me zgjedhjet në Serbi, korrupsionin, të drejtat e gazetarëve, kushtet e burgjeve, qëndrimet ndaj minoriteteve, komunitetit LGBT, grave etj.
Nuk ka pothuajse asnjë fushë në Serbi ku të drejtat e njeriut nuk janë shkelur seriozisht. Edhe pse nuk mund të thuhet se këtë nuk e dinim më parë.
Për zgjedhjet në Serbi, Departamenti i Shtetit shkruan se zgjedhjet e prillit ishin të pabarabarta dhe të favorshme për presidentin serb. Vihet re presion i panevojshëm ndaj punonjësve të sektorit publik për të mbështetur Aleksandar Vuçiqin dhe Partinë Progresive Serbe në pushtet, si dhe keqpërdorimi i burimeve administrative. Në raport thuhet gjithashtu se shumica e transmetuesve publikë dhe privatë me mbulim nacional janë në favor të Vuçiqit dhe SNS-së.
Mosndëshkimi për të fuqishmit
Departamenti i Shtetit i kushton vëmendje të veçantë korrupsionit, veçanërisht korrupsionit të nivelit të lartë.
Raporti thekson se hetimet zhvillohen herë pas here, por vetëm kur bëhet fjalë për zyrtarë të nivelit të ulët dhe të mesëm.
“Hetimet mbi akuzat për korrupsion që përfshijnë zyrtarë të nivelit të lartë qeveritar, duke përfshirë ministra, apo individë të lidhur politikisht, kanë qenë inekzistente, duke kontribuar në një ndjenjë mosndëshkimi për të fuqishmit apo të lidhur mirë”, thuhet në raport.
Glorifikimi i kriminelëve të luftës është kritikuar gjithashtu, duke iu referuar veçanërisht një murale të Ratko Mlladiqit, të cilin autoritetet kanë refuzuar ta heqin. Në këtë kontekst përmenden edhe ish-ministri i Brendshëm dhe tani drejtor i BIA-s, Aleksandar Vulin dhe kryetari i komunës së Beogradit, Aleksandar Shapiq, i cili mbështeti hapur kriminelët e dënuar të luftës. Kur bëhet fjalë për Vulin, po ashtu thuhet se pavarësisht paralajmërimeve për të mos e bërë këtë, ai vazhdimisht përdor emra fyes për komunitetin shqiptar.
Për brutalitetin e policisë
Raporti i Departamentit të Shtetit diskuton gjithashtu kushtet në burgjet serbe, të cilat vlerësohen si të këqija, me një seksion të veçantë për brutalitetin policor. Anëtarët e forcave të sigurisë shpesh pretendohet se kanë tejkaluar kompetencat e tyre. Edhe pse kjo është e ndaluar me Kushtetutë, thotë Departamenti i Shtetit, ka raportime për rrahjen e të arrestuarve nga policia dhe keqtrajtimin e të dyshuarve, më së shpeshti gjatë arrestimit ose ndalimit, për të marrë rrëfimet.
Aty përmenden gjithashtu 11 denoncime të paraqitura nga qytetarët e Novi Sadit kundër policëve që i akuzojnë për tortura mes viteve 2020 dhe 2021, por thekson se asnjë polic nuk është suspenduar.
Raporti shton se OJQ-të ndërkombëtare dhe vendase kanë vërejtur se gjyqësori është subjekt i korrupsionit dhe ndikimit politik.
“Zyrtarët e qeverisë dhe anëtarët e parlamentit vazhduan të komentojnë publikisht hetimet e hapura dhe punën e prokurorëve dhe gjyqtarëve”, njoftoi Departamenti i Shtetit.
Sulmet ndaj gazetarëve
Për sa i përket medias, tregu konsiderohet i mbingopur me media qeveritare dhe proqeveritare. Ata shtojnë se distributorët më të mëdhenj të përmbajtjes me pagesë janë United Media dhe Telekom Srbija, e cila është në pronësi të shumicës shtetërore.
“Mediat janë të varura nga shteti për reklama, e cila favorizon partinë në pushtet, dhe liderët e opozitës nuk kanë qasje në media”, thekson Departamenti i Shtetit, duke theksuar se Asociacioni i Pavarur i Gazetarëve të Serbisë ka regjistruar gjithsej 132 sulme ndaj gazetarëve, nëntë prej tyre fizike.
“Spastrimi etnik me mjete administrative”
Përfaqësuesit e minoriteteve pohojnë se ata i nënshtrohen “spastrimit etnik me mjete administrative”.
“Shqiptarët etnikë janë nënshtruar diskriminimit dhe papunësisë disproporcionale. Liderët shqiptarë etnikë në Serbi pohojnë se qeveria i ka nënshtruar në mënyrë disproporcionale shqiptarët etnikë të “pasivizimit” për të zvogëluar numrin zyrtar të shqiptarëve etnikë që jetojnë në Serbi. Neni 18 i Ligjit për Rezidenca e qytetarëve në Serbi i mundëson Ministrisë së Punëve të Brendshme heqjen e personave nga regjistri (pasivizimi i tyre) nëse konstatohet se aktualisht nuk jetojnë në adresën e personit të regjistruar. Policia rregullisht e merr këtë vendim përmes vizitave spontane në shtëpi. Ndonëse shpesh kryhet gjatë orarit të punës, mjafton një vizitë gjatë së cilës personi nuk është i pranishëm për të vërtetuar mosqëndrimin në adresë”, thuhet në raport. /Nova.rs/