Nga Bordi Redaktues
Lufta në Ukrainë po zhvillohet jo vetëm në fushën e betejës, por edhe në shkallë globale, ku teatri i fundit është ndoshta më i rëndësishmi. Atje, në terrenin financiar dhe komercial ku u vendosën sanksionet e Perëndimit, përpjekjet për të minuar ekonominë ruse në fund të fundit mund të bëjnë më shumë për t’i dhënë fund luftës sesa çdo sistem i ri armësh apo përparim përgjatë vijës së frontit afërsisht 600 milje.
Ashtu si shpresat se kundërofensiva e verës së Ukrainës do të shpërbënte shpejt mbrojtjen e Rusisë, parashikimet se Kremlini së shpejti do të gjunjëzohej nga sanksionet gjithëpërfshirëse perëndimore janë provuar tepër optimiste. Trupat ruse, të ngujuara pas disa prej fushave më të dendura të minuara në botë, janë dëshmuar deri më tani elastike. E njëjta gjë vlen edhe për ekonominë ruse, e cila mbrohet nga rezerva të mëdha të lëndëve të para.
Megjithatë, në të dyja rastet, çarjet kanë filluar të shfaqen në mbrojtjen e Moskës, dhe veçanërisht në rastin e ekonomisë ruse, ato po rriten. Tani ka pika kritike ku Shtetet e Bashkuara dhe Evropa mund të ushtrojnë më shumë presion.
Më premtueset prej tyre qëndrojnë në sektorin e energjisë, të ardhurat e të cilit përbëjnë një pjesë të madhe të të ardhurave nga eksporti të Kremlinit, si dhe një pjesë të konsiderueshme të buxhetit të shtetit dhe prodhimit bruto ekonomik.
Në muajt pas pushtimit shkatërrues të presidentit rus Vladimir Putin vitin e kaluar, çmimet e larta të naftës së papërpunuar siguruan një rrjet sigurie për ekonominë ruse në tërësi. Këtë vit, të ardhurat nga nafta dhe gazi vlerësohet të kenë rënë me rreth gjysmën si rezultat i një sërë sanksionesh perëndimore, duke i kushtuar Rusisë rreth 150 miliardë dollarë.
E kombinuar me largimin e kapitalit, humbja e të ardhurave ka çuar në një rënie të vazhdueshme të rublës, e cila ka humbur më shumë se një të tretën e vlerës së saj kundrejt dollarit gjatë vitit të kaluar. Banka qendrore u përgjigj me rritje drastike të normave të interesit për të stabilizuar monedhën. Rusët e zakonshëm, të cilët Kremlini u përpoq t’i mbronte nga pasojat e menjëhershme të luftës, tani po i ndjejnë pasojat.
Pjesa më e madhe e presionit mbi eksportet e energjisë të Moskës ka ardhur nga një kufi i çmimit të naftës së papërpunuar ruse, i vendosur nga Uashingtoni dhe aleatët e tij evropianë. Kufiri, i vendosur në dhjetor, kërkon që blerësit që duan të vazhdojnë të blejnë naftën ruse të paguajnë jo më shumë se 60 dollarë për fuçi nëse përdorin kompanitë e ngarkesave ose siguruesit me bazë në Bashkimin Evropian ose vende të tjera që kanë vendosur sanksionet, të japin një urdhër. Ky çmim është rreth një e treta më e ulët se çmimi i naftës bruto Brent, standardi kryesor i naftës në botë.
Në mënyrë të parashikueshme, Rusia është përpjekur të anashkalojë kufirin e çmimeve dhe me sukses në rritje. Mesatarisht, çmimet e naftës ruse janë rritur së fundmi mbi tavanin prej 60 dollarësh, por janë ende shumë nën standardin Brent. Rreziku tani është se Rusia do të fillojë të rikuperojë disa nga të ardhurat e saj nga energjia, gjë që do të zgjeronte aftësinë e saj për të zhvilluar luftën e saj të paligjshme dhe të përgjakshme.
Një grup i gjerë ekspertësh të organizuar nga Universiteti i Stanfordit, duke përfshirë ekonomistë dhe specialistë të energjisë, kanë sugjeruar se si mund të duket një shtrëngim i sanksioneve të energjisë. Propozimet e grupit përfshijnë masa teknike për të parandaluar Rusinë nga transportimi i naftës së papërpunuar nga deti që nuk i nënshtrohet kufirit – një “flotë hije” e parregulluar e cisternave që transporton rreth një të tretën e naftës ruse përmes detit. Ndoshta masa më e ashpër për të frenuar Rusinë do të ishte ulja gradualisht e kufirit të çmimit të naftës – ndoshta edhe përgjysmë./The Geopost/